Nev Yiır !!

Bugünün yılın son günü olması ne kadar huzur vericiyse yeni bir yıla başlamak da bir o kadar karın ağrısı.Bu akşam sabaha kadar denizin üstünde eğlenme planları yaptık,aman ne hoş.

Milyarlarca insanın kendini eğlendirmeye şartladığı yeniyılda hiç eğlenesim yok.Ne kimseye kart atasım ne mail gönderesim ne de durum moduma ''herkeZin yeniyılını kutlarım'' yazasım var.Yine nobran olasım var,her yılbaşı , bayram vs olduğum gibi.

Hadi bakalım nolacak 2011 de.Başımız göğe mi erecek.Bekle,gör,çatla.

GOD'S EYE

Bugün annemin raporunu almak için Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları Hastanesi ne gittim.Gitmeden iki kez aradığım halde her arayışımda üstünkörü cevaplar verilmek sureti ile günümün heba olmasına sebep oldu oradaki sarsak şahsiyet.Zira hastane çok uyduruk biryerde,ulaşımı zor ve zaman alıyor.Bu nedenle hangi saatlerde gelmeliyim,gelirken ne getirmeliyim sorularıma tatmin edici cevaplar alamayınca öğleden sonra gittim.

Üç saatlik uyku ile gün boyu halletmem gereken işlerimi bitirip hastaneye ulaştığımda yorgunluğum öfkeye dönüştü.

Öfkemin dağladığı beynim,baş ağrım ve kısık gözlerimle bir yandan ağzımı bir mendille kapatmak sureti ile zemin kat-dokuzuncu kat arasında kağıt parçaları için seyrüsefer yaptım.Asansör 20 dk da bir geçiyor her kattan ve her seferinde içi tıkabasa dolu iken.

Artık bitmesini umarak bir hışım zeminden asansöre bindiğimde bu kez sadece ''O'' vardı. O yoktu sadece gözleri vardı.Gözleri gençti,üzgün ve hastaydı da.Saniyeler kadar uzun gözgöze kaldıktan sonra kaçar gibi uzaklaşım gözlerinden.Yere bakım.Utancımdan.Gençtim,bakımlı ve sağlıklıydım.Buna rağmen mutsuzdum ve sinirliydim de.O ise benden daha körpe olan bedeni hastalıktan nefes alabilen bir kadavraya dönüştüğü halde sadece imrenen gözlerle bakıyordu.Ne öfke vardı ne isyan.Sadece özenç.Bende ise onun bana hevesle bakan bakışlarına karşılık utanç.Küçüldüm ve ezildim.Her katta durup 9. kata kadar en fazla 5 dk geçen asansörde 5 saat sorguya çekilmiş gibi ecel terleri döktüm.Benden ayırmadı gözlerini ve gözlerinin içindeki özenmeyi.Bakmadığım halde omuzlarımı çökertti.

Kimi zaman bir cenin ile,bir bitki ya da bir su damlasında tezahür eden tanrı bu kez o küçük kızın gözlerinde meydan okuyordu.Hala şükredebileceklerin varken hayıflanma !

KABUK

Katmer katmer dışımı bağlayan kabuğuma geri dönüyorum yine.İçim acıyor,kanıyorum.Boğazım düğüm düğüm.Daha önceleri de epey olmuştu.Herseferinde daha önce hiç olmamış gibi gelir ya.Yine öyle.Nefes alamıyor daralıyorum.

Çok anlatmak istiyorum da derdimi,kimse anlamaz biliyorum.Çünkü peşin hükümlü insanlar var heryerde.Ne dersem diyeyim yaftalarlar paketleyip koyarlar kategorize ettikleri raflarına.

Şiştim;çünkü ben derman olmaya çalıştıkça yaralarına,gamsız zannedip dinlemediler beni.Sormadılar senin neyin var diye.Suratı asıksa,trip yapıyordur,huysuzdur çünkü.

CHAMPIONSHIP !

Her insanın ömründe tarihte yer edinmiş,kayda geçmiş bir dönem sonra da çarpıtılmış,saptırılmış sonrakilere farklı anlatılmış olaylar vardır muhakkak.Benim hayatımın da içinden geçtiği iki olay var bugün demiştim ya.

İkincisi uzun zamandır yapamadığım birşeyi yaşattı dün bana.Sevinç gözyaşları,hem de çığlık çığlığa.Evet...12 dev adam ın başarısından bahsediyorum.Aslında 12 kişiden ibaret olmayan devlerimizin yaşattığı 4 sn lik mucizeden...17bin kişinin nefesini tutarak izlediği Kerem'in son bombasından...Ve tarihe geçecek bir olayın içinde olmam,aynı havayı soluyor olmamdan...

Çılgın galibiyetin içinde pekçok burukluk olmasına rağmen insan herşeye kulağını tıkayıp,görmezden gelip-tabiri caizse 3 maymun u oynayıp-zafere odaklanmak istiyor.

Bayram tatilim bu coşkuyla geçti.İlk gün sabahtan bir süre burnumun direği sızladı eski bayram alışkanlıklarımdan dolayı.Dün akşamki zafer herşeyi unutturdu.

İki saat sonraki final maçının rehaveti hakimse eğer bendeki gibi takımda da keyifli bir show çıkar diye düşünüyorum.Yenilsek de yenilmesek de 2.liğin garanti olması bile bizi 1-0 öne çıkarır.Kaybetme korkusu olmadan oynanan bir maç ...Düşüncesi bile güzel.

Kaybetme korkusundan bahsetmek isterim bir ara...

REY !

Anneannem rey derdi de,biz de hiç yadırgamazdık kimse öyle demediği halde.


Her insanın ömründe tarihte yer edinmiş,kayda geçmiş bir dönem sonra da çarpıtılmış,saptırılmış sonrakilere farklı anlatılmış olaylar vardır muhakkak.Benim hayatımın da içinden geçtiği iki olay var bugün...

Siyasi olaylardan bahsetmekten hoşlanmıyorum.Zira herkes-kendince haklı sebeplerle-bir görüşü benimsiyor.Holigan bir tavırla benim düşündüğümü düşünmeyeni sevmem havalarından da hoşlanmıyorum.Bu kez bahsetmek istiyorum ki farkındalığım arttıkça hassasiyetim de artıyor.
Aylardır (belki bana çok uzun gelmiştir) gündemi meşgul eden yeni anayasa tasarısının tasası beni de sardı haliyle.Anayasa değişikliğinden ziyade,etrafta olup bitenler daha da endişe vericiydi.

Muhtelif yerlere konuşlanmış EVET-HAYIR otobüslerinden ne dediği anlaşılmayan gürültülü anons ve müzikler yayınlanıyordu.Neyse ki bugün itibari ile kurtulmuş olduk.
Sonuçlar henüz belli değil,sandıklar kapandı..(bunları birgün hatırlamak isteyebilirim)

Aslında anlatmak istediğim bu değildi.Dün geceki rüyamdan..Bir türlü oyumu kullanamayışımdan bahsedecektim.Bir seçmen kağıdımı unuttum,bir kimliğimi bulamadım.Bir seferinde oy kullanabilmem için bankaya para yatırmam gerektiğini söylediler.Bugün tatil heryer kapalı diyorum.Önceden yatırmalıydınız diyorlar.Böyle şey olmaz diye bağrınıyorum.İsyanlardayım.Ne yapıp yapıp oy kullanmalıyım.Kısa fasılalarla ve her seferinde farklı bir nedenle bir türlü oy kullanamayışımın stresiyle uyandım.

Gitmeden teçhizatı kontrol ettim birkez daha.Asayiş berkemal..Kimliğimi boynuma astım ki kuyruk varsa nöbete yetişicem deyip sıyrılıcam.Neyse ki fazla kimse yoktu.İyiki de yoktu gerginliğimden herhangi birine çatabilirdim.Nitekim de öyle oldu.Patavatsız bir sandık memuruna tısladım.Tercih tercih tercih tercih.Sayfanın malum bölümüne mühürü birkaçkez bastım ki saylamamazlık yapmasınlar diye :) Sandığa zarfı tam atacakken üç görevliden bayan olanı ''sizin mahalle nerede oluyor dedi'' sorusuna cevap verirken zarf elimde sandığa atmak üzere tutuyordum ki diğer görevli ''hanfendi oyunuzu atın sonra muhabbet edersiniz'' dedi.''muhabbet etme niyetinde değilim'' deyip öldürücü bir bakış fırlattım.
İş bitirteceği zaman elpençe divan olup,yetki verildiğinde hep orada olacağını zanneden tiplerden.Annem bunlara ''noldum budalası'' der.
Hızla çıkıp öfkemi dağıtmış,okuldan çıkmak üzereyken kısa ve can alıcı bir diyaloğa rastladım.Benim arkamdan çıkan oyunu kullanmış bir seçmenle dışarıdan gelen arkadaşının diyaloğu:

** Yanlışlıkla hayır mayır demedin di mi ?

**Yok ya,Allah belasını versin onların !

Hey gidi yurdum insanı..Referandumu bir meydan muharebesine döndüren siyasiler! Kemal sempatizanlığı,tayyip sempatizanlığı değil ki bu ! Neyi neden yaptığını haliyle bilmeyen insanlara aylardır 12 maddenin (özellikle içinde iki maddesinin) ne manaya geldiğini açıklamak yerine bangır bangır otobüs megafonlarından türkü çalan zihniyete yazıklar olsun.

Bir bela bir müsibet sözkonusu olacak elbet,onlara bunlara değil hepimize hem de !

GÜDÜ

Bir aydır yaz_a_madığım halde bugün koşarak canhıraş geldim sana blog.Belki de bu süre zarfında kendimden derinimden kaçtığım için olsa gerek..

Derinlere indikçe ve gerçek anlamda düşünmeye kafa yormaya başladıkça yine yeniden yüzleştiğim kişi kendim oldum.

Bir süredir yapmadığım şeylerden (şey denenden de bahsetmek gerek)biri de başımın dönmesini isteyerek derin derin çekerek sigara içme isteği.

Şey dediğim adını koyamayıp adlandırmak istediklerimin temelinde aslında ''güdü' denen sanal,farazi birtakım kesinlikler olması.Tezatın böylesi,bundan ötesi de yoktur,ama öyle!

Hem adın gibi emin olunan hem de iş tarif etmeye gelince elle tutulur yanı olmayan nesneden çok öznel yanının ağır bastıkları.Güdüler...

İçgüdü de bunlardan biri ve yegane yönlendireni duygular.''Şey''ler konuşulmaya açıklanmaya çalışılmaya başlandıkça dolanırsın da dolarsın da..

İktisadi bir terimden yola çıkarak içselliklerin dışsallaştırması olarak adlandırıyorum ben bunu.

Güdülerin dürtülerin gazına gelmesi!

Güdü sahibi olanların hıncahınç yaşayıp,bundan bihaber olanların heyhat ! sığlarda dolaştığı.

Pire değildir işte yorganı yaktıran.

Bir insanın beni böyle yordurduğuna mı içerlemeliyim,meydan okuyamayışıma acımalı mı,yoksa yine süreci ve olabilecekleri de içine alan geniş bir çerçeveyi içerecek kadar yukarıdan bakıp saygı mı duymalıyım olması gerek'enlere ?

Hezeyanın adı da tanımı da budur...

TELVE

Önce sözler serinletti içimi,sonra yağmur...Belisizliklerim heryerden kendini göstermiş olacak ki merakımın başlangıç cümlesi oldu.''kafa karışıklığın,gelgitlerin,belirsizliklerin var'' .Var ki ne var?Bilincimin en derinlerinden tut da yüzeyimin çevresine kadar dalga dalga yayılan bir belirsizlik hem de.

Belirsizliğimin kaynağını da sebebini de çözümleyebiliyorum da g