Puslu bir araba camından başlıyor filmin ilk karesi.Ahmakıslatanın altında bekleyen kızı görüyor camın arkasındaki gözler.Kızın i-pod unda 'Nirvana-About a girl' var.bir altyazı geçiyor alakasız 'başlangıçlar zordur'.önceden kurgulanmış herşey son buluyor.spontan gitsin diye bir süre suskun kalınıyor.bir sonraki kare radyoda çalan 'underneat it all' ile devam ediyor.kız bakıyor birdaha bakıyor küçük buruna.kafasındaki silüete uydurmaya çalışıyor gördüğü yüzü ve gülünce anlıyor evet bu o..şarkıya eşlik ediyor 'you see the colors in me like no one else'. Film şeritleri sürüyor ancak sanki konsept değişmiş müzik hızlanmış.teen flick havası var ortamda.hızla ilerleyen şeritler,nerden geldiği belli olmayan (!) bir romantizm kokusu.varış noktasına gelindiğinde manzara The Smashing Pumpkins 'tonight tonight' klibini çağrıştırıyor.çift zeplinden atlarken tam zamanında açılan şemsiyeleri sayesinde yumuşak bir iniş yapıp etrafı süzerken etrafta bokkafalı adam,şaraba yardım teyze ve ansefalik beliriyor.şemsiyeleri ile herbirinin kafasına vurunca duman olup kayboluyorlar.alkollü bir içki reklamı olmalı mesaj vererek araya giren : 'hızlı yaşa genç öl'. Devam ederken yine değişiyor görüntü rüyada gibi.Bu kez devler ülkesine gidilecek.merak içinde ikili,uyum üzerine.hızla gidilen yolda bir afiş göze çarpıyor,bugün bayram olmalı.ikisininde kafasında aynı konuşma balonu 'deliye hergün bayram'...sıradan bir girişe sahip mekan aslında eşgalinden daha özel.karikatür yamalı duvarları ve çizgi film arka fonu ile.fındık aroması iç ısıtıp kıvama getirdiğinde artık yer ve özneler bütünleşti.kendi tarzını oluşturmuş yanlız dans eden genç ilham veriyordu etrafına.müziğin temposu arttıkça aradaki mesafe de giderek azalıyor.dansın müzikten bağımsız bir ritüeli oluşuyor bir süre sonra.mekan içine alıp silikleştirmeden karakterleri,hızla uzaklaşılıyor gelindiği gibi. Bu kez özne kişiler değil daha çok mekan oluyor.kendilerini bırakıp çevreyi izliyorlar.camın önündeki saksı çiçekleri geceye tezat geliyor,güldürüyor.tercihlerini aynı yönde kullanmış bir masa var tam karşıda.garip bir havaları var kendilerine özgü.dikkat topluyor,ilham veriyor.arkası dönük garsonun tshirtünün sırtında 'aynı kadehten içmek' yazıyor (?). ''I believe I'm worth coming home to '' derken Tori Amos her kuytu köşenin kıymeti bilinip artık dönüş yoluna gelinmişti.şeritler yine yazılıp yazılıp silinirken bu kez çok farklıydı şartlar ve bütün cevaplar açık uçluydu.yolda uykuya esir düşmemek için bazı hilelere başvurma gereği hissettiler. Varış noktasında artık hangi şarkının çalacağını ikisi de çok iyi biliyor,ışıklar azalırken gün yükseliyordu.pis odoefedrin amaç olmayan sonuçlarına ihanet ediyor.jenerik müziği 'Here comes the cold again,I feel it closing in' diyen Garbage dan 'rövanş yakındır' yazıyor finalde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder