Nisan ayının gelişiyle yeniden takılan pembe gözlüklerin ardından bakınca Hayat,etekleri uçuşan yeniyetme bir kız çocuğu.O hiç mutsuz,depresif,agresif olamazmış da tek tasası süsü püsü ve sevdalısıymış gibi gelir ve büyükleri her seferinde kafa tutar 'biz senin yaşındayken' diyerek.Oysa her Hayat ın gücüne göre omuzlarında ağırlaşan sorumlulukları vardır.Boyu ufacık tefecik olduğundan onun seviyesine inip göz teması kuramayan büyükleri(!)yukarıdan bakınca pembe gözlüklerin ardındaki derinliği farketmezler.Gündüz bakmaz çıplak gözleriyle kirli dünyasına,içine sızacağına dair takıntısı vardır kötülüklerin.
Yaşıtları sevgiliyi elde tutma tiyoları adlı yazıyı okurken cosmoblabla da,her alınan kilo için dertlenirken ve trendleri kıyasıya takip edip 'küçük şeyler'de boğulurken Hayat onları hep tepeden izledi.Küçümsemek için değil, devasalığın içinde nasıl olup da bu kadar ayrıntıda kalabildiklerini gördü.Aykırı duruşuna rahmen uyum sağlamaya çalıştı çevresine.Gördüklerini değil de görmek istediklerini düşledi her hayal kırıklığında.Ve derdini dinletemediği için sustu en sonunda,pes etmek değil de olacakları önceden görüp seyretme lüksünü kendinde bulduğu için...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder