Bol uyku,çikolata ve bilimum tatlı şeylerle dışarıdan enjekte etmeye çalıştığım suni seratonin yetmiyor kendimi blog rekoru kırdırtmaktan.Yapmam gereken işlerden kendimi alıkoyup düşündüklerim içsel atığa dönüşmeden buraya tükürüyorum.Çok can yakan şehrin sarı çizmelisine gelince,maruz kaldığım durumun telafisi için benim farkındalığımı farkettirmem yaşanılan ile hissedilenin tezatını düzeltir mi bilinmez ancak bekle ve gör diyebiliyorum kendime bu seviyede.önyargı-kuruntuya müsade etmemeye gayret ettikçe 6. hissim kafiyeli olarak 'sen bu kafayla sittin sene iflah olmayacaksın' diyor (sittin:60)
P.S. Pollyanna çekgit bebeğim artık içimden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder