Hani eski bir televizyon izlerken görüntü karlı ve karıncalı olur da izlediğinden birşey anlamaz ya insan.Çok heves etmişsindir izlemek için ya da inat etmişsindir.Israrla görüntünün düzeleceğine dair bir umut taşıyıp kurcalar irdelersin antenini kablosunu ince ayarını...Tam düzeldi derken hepten gider görüntü,hevesin kursağında bir süre daha denersin şansını.Sonra? Sonra ne izlediğini bile unutur başka meşgaleler edinirsin kendine.
Konudan tamamen uzaklaşmış,unutmuşken ne için çaba sarfettiğini,birden cam gibi ekran karşında beliriverir.Çok kısa bir dumur anından sonra buna neyin yol açtığını düşünürsün elde olmadan.Belki ayağın takılmıştır biryerine ya da canı öyle istemiştir ancak kesinlikle senin ilginin başka yöne yoğunlaşmasını beklemiştir.Öylece bakakalırsın işte en sonunda artık gerçekten izleyip izlememeyi istediğinden ziyade geri geldiği için mutlu olarak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder