-O kadar da aptal değilsindir (o kadar aptalsın)
-Ben yazdıklarını seviyorum (seni değil)
-Herzaman olmayabilirim (aslında hiç olmadım)
Gibi..Çoğu zaman direk söyleneni anlamak gerekirken bazı istisnai-hissi durumlarda indirek anlamlar taşır söylenenler.Ve o anda muhtemelen işine geldiği gibi algılanır.Ben de öyle yaptım
Periyotlara ayırırsam süreci kendimi suçlama evresini aşıp gerçeklerle yüzleşme evresine terfi etmiş durumdayım.Her kayıp yaşandığında (ölüm,ayrılık,küskünlük) ilk evredeki suçlama konusu;sevgiyi yeterince belli edememe ya da kendini doğru ifade edememe adınadır.Oysa ki onu hiç düşünmüyormuş gibi yaparken hiç aklımdan çıkmadığını ya da hiç çaba sarfetmiyormuş gibi görünürken aslında en büyük çabayı kendi içimde verdiğimi bilmesi neyi değiştirirdi?Hertürlü ihtimali -umursanmadığım önemsenmediğim ve hatta sadece bir obje olabileceğimi- değerlendirmişken ve onun yanlış anlaşılma obsesifliğine rahmen en kötüsünü düşünmüşken dinletemediğim aksi tarafım ısrarcı.Saf işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder